Yalnızlığımın Çinisi - Sohrab Sepehri

“bana gelirseniz şayet

 hiçistanın ardındayım!

 hiçistanın ardında bir yer var

 hiçistanın ardında havanın damarları

 toprağın en uzak yığınında açan çiçeklerden

 haber getiren habercilerle doludur.

 kumlar üzerinde,

 şakayık miracı tepelerine yol alan

 zarif atlıların toynaklarının izi var.

 hiçistanın ardında istek şemsiyesi açıktır

 susamışlık meltemi bir yaprağın dibine koşsun diye

 yağmurun çanları çalınır

 insan burada yalnızdır

 ve bu yalnızlıkta

 bir karaağacın gölgesi sonsuza dek akmakta.

 bana gelirseniz şayet

 yavaş ve yeğni gelin

 yalnızlığımın ince çinisi

 çatlamasın...”