Elmas'ın Kanatları - Ece Aytaç

Okulların duvarlarında dört mevsimi gösteren afişler vardır: Yağmuru da

hissederseniz o resimlerde, rüzgârı da, deniz kumunun sıcaklığını, kışın

ayazını da… Sobanın üstünde kestane kavuran nine, şemsiyesiyle rüzgâra

karşı yürüyen kadın, odun kesen adam, kartopu oynayan çocuklar, ekin

biçen çiftçiler, denizden ağ çeken balıkçılar…

Mevsimleri anlatan o resimlerdeki insanlar tüm zorluklara rağmen

mutludur, güler yüzlüdür, hayat doludur. Elmas Kanatlar’ı okul

duvarlarındaki mevsim panolarının içinde gezinir gibi okudum.

Anneannesinin siyah şemsiyesi altında, yağmurlu bir günde çocuk

adımlarıyla başlıyor, Ece Aytaç’ın öyküsü… Ve tekerlekli sandalyesinde ilk

kez hastane kapısından dışarı çıktığında yağan yağmurla devam ediyor…

Bir Ege kentinde, vagonlarında ‘’İstanbul’’ yazan dönme dolapla çıktığımız

yolculuk dans pistine de ulaşıyor, denizlerin metrelerce altına da…

Sayfalarında hayatın her mevsiminden öyküler taşıyan, kitapseverler için

rüzgârına kanatlarını açarak yeni ufuklara doğru yol alacakları bir kitap…